‘Procesantwoord’. Misschien wel het meest kenmerkende woord voor Twan Beurskens’ bestuursstijl als gedeputeerde van Limburg. Niet meteen op de inhoud de politici of de pers van repliek dienen, maar eerst het speelveld overzien, je strategie uitstippelen en niet te veel prijsgeven van je eigen koers. In vele opzichten een verstandige aanpak. Na een turbulent jaar na de Statenverkiezingen van 2011 zorgde die aanpak voor stabiliteit op het politieke front. De coalitie van CDA, VVD en PvdA (plus 50PLUS) steunde slechts op een krappe meerderheid in Provinciale Staten. Limburg poogde met economische structuurversterking de crisis het hoofd te bieden.
“Wij gaan gewoon door,” zegt Twan dan, ook als het -even- tegen zit. De laatste jaren klonk gelukkig steeds vaker “het gaat maar door!” als hij weer ergens in Limburg een nieuw distributiecentrum of overslagterminal mocht openen, dat de broodnodige nieuwe banen met zich meebracht. Ook in de Limburgse pers bleven Twans tweets over de opverende Limburgse economie niet onopgemerkt. Zoals afgelopen weekend toen hij met een Kamerlid staand in een straalmotor de ronkende veerkracht van de luchthaven belichaamde. Typisch Twan, al vergelijkt hij zichzelf liever met een diesel die eenmaal op gang amper te stoppen is (of bij te sturen).
Na zes jaar als gedeputeerde en zes jaar wethouderschap heeft Twan stevige sporen nagelaten. Aanvankelijk met uitbouw van de campussen in Geleen, Heerlen, Maastricht en Venlo en nieuw onderwijsaanbod langs de zogenaamde ‘Kennis-As’ met bijvoorbeeld de Hogere Agrarische School (HAS). Daarnaast met regelingen ter ondersteuning van het MKB, zoals LimburgMakers en de co-financiering van projecten van toerisme en recreatie langs de Maasplassen.
Ferme standpunten werden op gezette tijden niet geschuwd, zoals bij het actievoeren tegen de Duitse tolplannen samen met de FDP. Of het idee om Limburgse werkzoekenden aan te sporen in over de grens te solliciteren. De discussie over de grensoverschrijdende arbeidsmarkt werd zo verder aangezwengeld.
Ook de tunnel bij het stationsplein in Venlo, de reorganisatie van het LIOF en de metamorfose van de luchthaventerminal getuigen van daadkracht. Spannend werd het al gauw, toen in 2013 door de inzakkende vracht letterlijk kunst- en vliegwerk nodig was om Maastricht Aachen Airport in de lucht te houden. Binnen een jaar loodste Twan een reddingsplan voor MAA door de Staten. Hij verstaat de kunst om achter vele voorstellen brede steun te vergaren, zodat ze dikwijls bijna unaniem werden aangenomen. Steun op basis van vertrouwen waarbij je elkaar aanvoelt. Waar het niet gaat om hoe vaak je elkaar spreekt, maar wanneer je aan een half woord genoeg hebt.
Twan Beurskens heeft de afgelopen jaren bergen ‘werk voor Limburg’ verzet. Laten in heel Limburg dat werk voortzetten. Wij wensen je veel uitdaging, plezier en succes als nieuwe gemeentesecretaris in je thuisstad Venlo. Maar we wensen je minstens zoveel genoegen om meer tijd met je familie te kunnen doorbrengen in Hout-Blerick, of op vakantie in het Heuvelland. Wellicht resteert wat vrije tijd voor een boek dat ik namens onze fractie graag wil overhandigen: over iemand met wie je samen zo geknokt hebt voor het behoud en de geweldige uitbreiding van VDL NedCar in Born. De onlangs verschenen biografie ‘Wim van der Leegte – hoe een Brabantse familieman Nederland aan werk hielp’. Of in dit geval: ‘Twan Beurskens – hoe een Venlose politieman Limburg aan het werk hield.’ Voor al die inzet, steun en samenwerking besluit ik met een welgemeend: Twan bedankt!
Joost van den Akker